Waarom kijken? Het is fascinerend om te zien hoe Nederlandse filmsoundtracks áltijd dezelfde structuur hebben: er zijn wat beelden geschoten voor een groen scherm, die al dan niet in zwart/wit worden gemonteerd tussen een enorme hoeveelheid filmscènes. En ik ben er vooral benieuwd naar wie dan eigenlijk deze filmscènes selecteert, en waarom. Is er überhaupt over nagedacht? Op mij komt het in ieder geval telkens weer – ook in het geval van Mannenharten – over als een lukrake verzameling beelden. Zo kijken we deze keer naar een boze Hadewich Minis, Jeroen Spitzenberger in een elanden-pak en Daan Schuurmans tijdens een yoga-sessie. Waarschijnlijk hartstikke geestig allemaal in de film, maar in een videoclip is er geen touw aan vast te knopen.
En de muziek? Een grappige en niet onmiddellijk voor de hand liggende combinatie: de ervaren rotten van Bløf met de nieuwbakken singer-songwriter Nielson. Het nummer kent daardoor een frisse inslag, zit melodieus goed in elkaar en Bløf zingt voor de gelegenheid zelfs begrijpelijke zinnen. Mannenharten is een fijn luisterliedje met een positief gevoel.
Hey there! I’m at work surfing around your blog from my
new apple iphone! Just wanted to say I love reading your blog and look forward to
all your posts! Carry on the fantastic work!