Opstaan, aankleden, tandenpoetsen, ontbijt, werken, avondeten, tandenpoetsen, slapen en de volgende dag weer van voor af gaan beginnen. Steeds opnieuw. Net zo lang tot alle dagen op elkaar lijken en je leven één grijze sleur is geworden (het liedje heet niet voor niets Losing Colour). Zangeres Rebekah Raa van Stricken City zakt steeds dieper weg in haar deprimerende negen tot vijf-bestaan in deze videoclip van regisseur Dan Sully.
Losing Colour zit vol herhaling, maar dat is in dit geval juist de kracht van de clip. Steeds diezelfde wekker, steeds diezelfde badkamerspiegel, je voelt de uitzichtloosheid. Helemaal als de video later in een stroomversnelling komt. Steeds sneller wisselen dezelfde vijf decors elkaar af. Dagen, weken, maanden en jaren vliegen voorbij zonder dat er iets verandert in Rebekah’s leven. Pas in de laatste halve minuut lijkt ze een uitweg gevonden te hebben, maar dan – in de allerlaatste scene – blijkt zelfs dat een illusie.
En de muziek?
Fraai is dat. Hebben we eindelijk weer eens een leuk bandje ontdekt, blijkt dat ze binnenkort ophouden te bestaan. Volgende maand geeft Stricken City nog één optreden en daarna houden de bandleden het voor gezien. Losing Colour is daarmee hun afscheidssingle en hij is mooi genoeg om ons op z’n minst nieuwsgierig te maken naar wat Stricken City hiervoor allemaal heeft uitgebracht. Een langzaam aanzwellende muur van geluid met halverwege een fraaie climax, dat smaakt naar meer.
