Nieuwe video: Avicii – Addicted To You

Sinds vorig jaar zomer heeft Avicii achtereenvolgens gescoord met Wake Me Up, You Make Me en Hey Brother. Deze laatste was afgelopen januari zelfs de meest gedraaide plaat op de Nederlandse radio. Maar liefst 750 was de hit te horen op zowel publieke als commerciële zenders. Of de opvolger – Addicted To You – eenzelfde lot beschoren is valt nog te bezien, maar het staat nu alweer in de top 10 van iTunes. Inmiddels is ook de officiële videoclip te bekijken, die Valentijnsdag een bloederig randje meegeeft.

Lees ook: Avicii – Hey Brother

Waarom kijken? Een door Bonnie en Clyde geïnspireerde videoclip met deze keer twee vrouwen in de hoofdrol. In een typische jaren ’60-sfeer volgen we een jonge serveerster die minder onschuldig is dan ze in eerste instantie lijkt. Wanneer er namelijk een pittige blondine haar restaurant komt binnen geparadeerd, trekken beide dames een pistool en plunderen de tent. Ze blijken heimelijk verliefd en plegen de ene na de andere overval. Ook al doet hun sexy uitstraling misschien anders vermoeden, de dames schuwen niemand tijdens deze gewelddadige rooftocht. Thuis genieten ze vervolgens van hun bij elkaar gesprokkelde weelde. Rooskleurig eindigt de boel echter niet: wanneer één van de twee tortelduifjes wordt neergeschoten, zint de ander op wraak. Dat levert ook nog eens een explosief einde op. Beslist één van Avicii’s beste clips tot nu toe!

En de muziek? (Zoals eerder besproken bij de lyric video.) Het is inmiddels wel duidelijk dat Avicii met de nummers van zijn verzamelwerk True het gat dicht tussen countrymuziek en mainstream dance-liedjes. Eigenlijk is elk nummer als radiohit geschreven. Een beetje zoals David Guetta een aantal jaar geleden de successen aan elkaar reeg met steeds wisselende samenwerkingen. Addicted To You wijkt niet van dat patroon af; het nummer leunt voornamelijk op de sterke vocalen van Audra Mae en de beat dient hier slechts als omlijsting. Maar er zijn ook enkele verschillen: de productie klinkt wat vlakker en er is deze keer geen instrumentale breakdown à la Wake Me Up. Benieuwd of deze plaat ook net zo snel dood gedraaid gaat worden als zijn voorgangers.