In de lente verschijnt ‘Froot’, het nieuwe album van Marina and the Diamonds. Tot die tijd brengt de zangeres iedere maand een nieuw nummer uit. ‘Immortal’ is dus eerder een promosingle dan een daadwerkelijke radiosingle, maar er is wel een videoclip bij afgeleverd.
De videoclip. Terwijl Marina – met deze keer een bruine coupe – in een soort loods staat, verschijnen er door middel van een videoprojector beelden op de muur achter haar. Het zijn filmpjes die zich in familiaire situaties afspelen. Veelal kinderen versus hun grootouders, waarbij het kind staat voor het onbeschreven blad. Er zit nog geen angst in; geen angst om voluit te leven en ook geen angst om dood te gaan. Iets dat bij de ouderen wel degelijk aanwezig is. Oftewel, we zien de cirkel van het leven. Oude generaties geven het stokje door. En niemand begrijpt waarom we allemaal doodgaan. Het is wat mij betreft allemaal net een tikkie te concreet; de video had in een iets symbolischer gedaante beter bij het nummer gepast.
En de muziek? Iedereen wil worden herinnerd, iedereen wil zichzelf een plekje geven in de geschiedenis van de mensheid. En wanneer je van iemand houdt, is het onafwendbare afscheid altijd te vroeg. Ja, Marina and the Diamonds lijkt in haar teksten iets dieper te willen graven dan op haar vorige plaat. Je word er nogal melancholisch, en ook een beetje treurig van. Niet in de laatste plaats door de engelachtige vocalen van Marina zelf.
Lees ook: Marina And The Diamonds – Electra Heart
Mooi melancholisch nummer. De titeltrack Froot is ook goed, lekker catchy.