Er is afgelopen jaren veel geschreven over Joan Franka, de zangeres die ons in 2012 vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival. En dan met name over het fatale optreden, waardoor Joan in een soort identiteitscrisis terechtkwam. Ok, ze piekte inderdaad niet op het juiste moment, maar de daaropvolgende berichtgeving vond ik vaak veel te negatief. Laten we vooral niet vergeten wat voor een prachtige stem Joan heeft. Dat bewijst ze op haar nieuwe single, Nigel, nog maar eens.
Sinds het eerste seizoen van The Voice heb ik een zwak voor Joan; ik zat tijdens haar battle met het kippenvel voor de televisie. Maar al snel werd duidelijk dat de commerciële muziekwereld en Joan geen al te beste combinatie is. Ze is gewoon niet het type om in een keurslijf te worden gehesen. Joan moet vooral doen waar ze goed in is – liedjes schrijven en zingen.
Haar overslaande stem is een klank waar je van moet houden. De zangeres van The Cranberries heeft bijvoorbeeld hetzelfde ‘handelsmerk’ en ook op Nigel is het volop te horen. Het nummer gaat over een stiekeme verliefdheid. Je hebt er nooit iets mee gedaan, maar fantaseert over een wereld waarin dat wel het geval was. Het komt op mij puur over, en hoewel het ongetwijfeld niet zoveel airplay gaat krijgen als You and Me, is het een fijn liedje om bij weg te zwijmelen met de donker wordende dagen.
Zodra er een officiële videoclip volgt, kun je op deze blog uiteraard nog een review verwachten!
Kan iemand haar uit haar lijden verlossen, wat een kattengejank!
Wat en katjes,hahaha. kijk naar je zelf dan heb je genoeg om naar te katten!!!