Ook al schijnt de band inmiddels nog maar nauwelijks te bestaan, Luke Steele blijft gewoon videoclips uitbrengen onder de naam Empire of the Sun. Zouden wij ook doen als we hem waren (zijn andere band The Sleepy Jackson is nog niet half zo succesvol), maar de glans is er inmiddels wel een beetje vanaf. Ja Half Mast is een mooi nummer, maar het is inmiddels ook al bijna twee jaar oud. De videoclip is ronduit overbodig.
De kostuums zijn nog net zo bizar als voorheen, maar verder is alles wat videoclips als Standing On The Shore, Walking On A Dream en We Are The People zo speciaal maakte volledig verdwenen. In plaats van talloze exotische locaties krijgen we nu een miezerig strandje, ergens aan de rand van New York. En omdat de video ‘s nachts is opgenomen zijn de schitterende kleuren deze keer ook ver te zoeken. Half Mast is nog net niet zwart-wit, maar het scheelt weinig.
Het probleem van een low budget Empire of the Sun-video is niet dat het er minder mooi uitziet. Het is nog veel erger: zonder die fantastische vormgeving verdwijnt de suspension of disbelief. Gingen we bij hun vorige video’s nog volledig mee in alle pracht en praal, hier kijken we dwars door de illusie heen en zien we opeens wat er echt aan de hand is: twee volwassen mensen die in belachelijke outfits over het strand lopen. Dat het Empire of the Sun-project zo zou aflopen hadden we ons vorig jaar zelfs in onze ergste nachtmerries niet kunnen voorstellen.
En de muziek?
Het heet een remix te zijn, maar stel je daar niet teveel van voor. Half Mast (Slight Return) verlegt een paar accenten, maar verschilt verder nauwelijks van de albumversie. Een prachtig nummer dus, daar kunnen zelfs een trieste videoclip en een onhandige mosterd-na-de-maaltijd-release niets aan veranderen. Je moet ertegen kunnen (hele volksstammen kunnen de muziek van Empire of the Sun niet uitstaan), maar wij zaten meteen weer met gesloten ogen mee te wiegen op die dromerige muziek. Zullen Luke en Nick ooit weer samen zoiets moois maken?
Met dank aan David voor de tip.
Ook ik, als een zeer groot fan van EOTS, vind dit geen topper. Zeker als je het vergelijkt met de kleur explosie en wereldse avonturen die in de 1e 3 videos te zien zijn. Maar ik moet wel zeggen dat het camera werk, vooral in de 2e helft van de video erg mooi is. Ook op de costuums is dit keer weer niet bezuinigd.
Het is duidelijk dat er een andere regisseur in de hand is genomen; ipv Josh Logue, heeft dit keer Nash Edgerton het heft in handen genomen, die een andere kijk op de beleving van EOTS heeft.
De mooie mysterieuze dame is de Australische actrise, Teresa Palmer
Kortom, geen EOTS uitblinker wat we gewend zijn, maar absoluut geen reden om EOTS af te schrijven! Bij elke artiest / kunstenaar is er altijd wel een stuk dat hét gewoon net niet is. Volgende keer beter!
Groetjes, Daphne
Ik vond de bewerkte versie van Without You een stuk lekkerder dan deze bewerking van Half Mast. Maat dan nog, het blijft heerlijke muziek! Hopelijk dit jaar een nieuw album!
btw, tof dat je allebei m’n tips hebt besproken
‘We Are The People’ blijft m’n favoriet, qua clip en qua nummer. Hopelijk komt het ooit weer goed met deze groep